Uticaj italijanske popularne kulture u Jugoslaviji od 1955. do 1965. godine u studiji „Dvadeset četiri hiljade poljubaca” podrobno je analizirala Frančeska Rolandi, mlada italijanska naučnica, koja je na Univerzitetu u Torinu odbranila ovaj svoj doktorski rad iz slavistike. Posle italijanskog izdanja te knjige iz 2015. godine, sada ga u izdanju „Geopoetike”, u saradnji sa Italijanskim institutom za kulturu u Beogradu, čitamo u prevodu Ivane Simić Ćorluke i Marije Ćojbašić.
Glavna područja istraživanja Frančeske Rolandi sežu od kulturne i socijalne istorije u oblasti severnog Jadrana i na postjugoslovenskom prostoru, do istorije migracije i izbeglištva u Evropi 20. veka. Ona trenutno boravi u Beogradu i bavi se istraživačkim radom u okviru Evropskog saveta za istraživanja problema izbeglištva, pri Masarikovom institutu i arhivu Češke akademije nauka.
Prema rečima Jasne Novakov Sibinović, izvršne urednice „Geopoetike”, iako je reč o teorijskoj knjizi, nastaloj na osnovu doktorske disertacije, šira publika će s lakoćom čitati ovo štivo koje pre svega istražuje uticaje popularne italijanske kulture, muzike i filma, na jugoslovensku. Milan Ristović, urednik izdanja, naglasio je važnost pedesetih i šezdesetih godina 20. veka za obe kulture, kada je Italija pravila važne iskorake u ekonomiji, a Jugoslavija se polako otvarala ka svetu. To otvaranje se upravo dešavalo na polju popularne kulture, zbog čega knjiga i nosi naslov po pesmi Adrijana Ćelentana.
Autorka Frančeska Rolandi je ukazala i na teškoće u tadašnjim političkim odnosima Italije i Jugoslavije, koji su ipak popustile 1954. godine privremenim rešenjem tršćanske krize. Šezdesetih je Trst postao simbol šopinga za Jugoslovene i njihov prozor u svet, a Italija je bila posebno mesto za Jugoslaviju u odnosu na druge zapadne zemlje.
