Svakog dana se 2.000 kamiona raznog otpada, pre svega plastike baca u okeane, mora, jezera i reke.
Na planeti se svake godine proizvede oko 400 miliona metričkih tona plastičnog otpada, a svakog dana se 2.000 kamiona raznog otpada, pre svega plastike baca u okeane, mora, jezera i reke.
Evropska unija od 2026. godine zabranjuje izvoz plastičnog otpada u zemlje u razvoju a zapadne kompanije nastoje da se oslobode smeća pre nego što zabrana stupi na snagu.
Smeće ponekad formira ostrva u moru a veliki deo morske struje izbace na obale praveći brda otpada na plažama.
Uprkos globalnim naporima da se plastičnim proizvodima produži život, samo 9 odsto se zapravo reciklira.
Većina plastičnog otpada odlazi na deponije ili se otprema na mesta poput Indonezije i drugih zemalja jugoistočne Azije, od kojih se mnoge već dave u sopstvenom zagađenju plastikom.
Zapadna obala Jave u Indoneziji popularna je među surferima zbog svojih svetski poznatih plaža. Postoji i veličanstveni podvodni svet za istraživanje, ali je nemoguće surfovati ili roniti a da ne naletite na plastične flaše, šolje za jednokratnu upotrebu i omote za hranu.
Čišćenje plaža od smeća u Indoneziji nije mali zadatak jer je ta zemlja drugi najveći svetski proizvođač plastičnog otpada. Kao najduži arhipelag na svetu, koji se proteže na udaljenosti kao od Londona do Njujorka, Indonezija ima ogromnu obalu i tri puta veću površinu mora od kopna. Tamošnji ribolov je ekonomska grana od koje živi 12 miliona ljudi.
Plaža Loji smeštena u zalivu na Zapadnoj Javi posebno je sklona nagomilavanju plastike. Okeanske struje guraju otpad u zaliv gde biva zarobljen i završava na pesku.
Marsina je Indonežanka koja skuplja deo plastičnog otpada na plaži Loji i pokušava da ga proda neformalnim centrima za reciklažu. To je jedini način da zaradi od kada joj je muž umro. Ponekad lokalna uprava otkupljuje otpad koji ona i drugi sakupljaju, čak i ako od toga nema nikakve koristi, samo da bi obezbedila sredstva za život, prenosi Si-En-En.
Indonezija je jedna od nekoliko zemalja jugoistočne Azije koje su pooštrile svoja pravila za uvoz plastičnog otpada pokušavajući da spreče da postanu deponije plastike za zemlje poput Kine, SAD i zemalja EU.
Indonezija će dozvoliti samo pošiljke proizvoda koji se mogu u potpunosti reciklirati, ali je njen severni sused Tajland otišao je dalje jer će od 2025. godine zabraniti sve pošiljke plastičnog otpada.
U isto vreme, Evropska unija će zabraniti izvoz plastičnog otpada u zemlje u razvoju do 2026. godine. To je dovelo do porasta izvoza plastičnog otpada iz EU u jugoistočnu Aziju, pošto evropske kompanije žure da istovare svoj otpad pre datum početka zabrane.
