Zagrebačko kazalište mladih gostovaće u petak uveče, 21. juna na velikoj sceni Narodnog pozorišta sa diptihom „Braća Karamazovi”, predstavom koju je po motivima istoimenog romana Fjodora Mihajloviča Dostojevskog režirao Oliver Frljić. Frljić je bio zadužen i za izbor muzike, a u umetničkom timu su i scenograf Igor Pauška, kostimografkinja Zdravka Ivandija Kirigin, dok Dina Ekstejn potpisuje scenski pokret. Gostovanje je realizovano u saradnji sa 32. Belefom.
Beogradsko izvođenje „Karamazovih”, odigraće se iste večeri i to iz dva dela. Prvi „Sve srećne porodice liče jedna na drugu” sa trajanjem od 140 minuta počinje u 18 sati, a drugi „Svaka nesrećna porodica nesrećna je na svoj način” (80 minuta) od 21 časova. Biće to, ujedno, i beogradska premijera ovog komada koji je Frljić, postavio kao savremenu obradu ovog klasika ruske književnosti čija se radnja odvija u formi dvostruke predstave.
Dvostrukost je tematski tretirana na nivou reflektovanja pojedinačnih likova i njihovih međusobnih odnosa, ali i kroz scenografske i kostimografske odluke i podelu glumaca, pri čemu su isti glumci angažovani u više uloga koje su međusobno komplementarne. Iako je u dosadašnjim pozorišnim adaptacijama ovog romana najčešće izostavljana linija priče o odnosu Aljošinog brata prema dečacima iz nižih socijalnih slojeva, u Frljićevoj pozorišnoj obradi ona dobija jednaku pažnju kao i takozvana glavna linija o braći Karamazovima i njihovom ocu.
– Ja u pozorištu više volim šavove, često i više od štofa od kojeg je komad sašiven, kaže Frljić i to se i u ovoj predstavi nesumnjivo može pronaći zahvaljujući veoma dobro „skrojenoj” dramatizaciji koja, pre svega, poštuje i prati „polifoniju punovrednosti glasova”, koju teoretičar književnosti Mihail Bahtin smatra glavnom odlikom poetike Dostojevskog. Svi junaci ovog romana razlomljeni su unutar sebe, svaki lik na neki način predstavlja svet za sebe, a istovremeno ih gledamo iz različitih uglova, predstavljaju nam se iz više perspektiva, što je sve i te kako izazovno za rad u teatru; oni su već kao lica u romanu izuzetno atraktivni i pozorišno provokativni. Ili, kako u programskoj knjižici objašnjava dramaturškinja, uz reditelja i autorka dramatizacije i adaptacije Nina Gojić:
– Kao što Dostojevski ispisuje svet kontradikcija, sukobljenih perspektiva i pluralističke perspektive na svet koji onemogućava bilo kakvu dogmatsku vizuru, u ovoj pozorišnoj verziji Braće Karamazovih polifonija postaje glavni princip organizacije materijala i gledalačkih optika koji je odveden do krajnosti odlukom da se sam čin gledanja predstave podeli na dve večeri… Disfunkcionalnim Karamazovima iz prve večeri suprotstavljena je u romanu donekle idealizovana, porodica klasno deprivilegovanih Snegirevih.
U podeli su Ugo Korani, Dado Ćosić, Adrijan Pezdirc, Jerko Marčić, Linda Begonja, Katarina Bistrović Darvaš, Danijel Ljuboja, Mateo Videk, Dekan Krivačić, Milica Manojlović, Milivoj Beader, Ivan Pašalić, Hrvojka Begović, Petra Svrtan i Rok Juričić.
