*** Idealni tim
Golman: Gordon Benks (Engleska).
Odbrana: Kafu (Brazil), Franc Bekenbauer (Zapadna Nemačka), Fabio Kanavaro (Italija), Roberto Karlos (Brazil).
Vezni red: Zinedin Zidan (Francuska), Andres Inijesta (Španija), Dijego Maradona (Argentina).
Napad: Pele (Brazil), Miroslav Kloze (Nemačka), Ronaldo (Brazil).
*** Gordon Benks
Sa Engleskom je 1966. godine postao svetski prvak na domaćem terenu, ali je ostao upamćen po odbrani četiri godine kasnije u Meksiku. On je tada odbranio udarac Peleu, a ta intervencija je ostala u sećanju po rečima legendarnog brazilskog napadača: „Danas sam postigao gol, ali ga je Benks zaustavio“.
*** Kafu i Roberto Karlos
Dvojica Brazilaca su zajedno uneli revoluciju na bekovskoj poziciji, tako što su proširili njenu ulogu u napadu. Kafu je osvojio Svetsko prvenstvo 1994. i 2002. godine, dok je Roberto Karlos osvojio titulu u Japanu i Južnoj Koreji (2002). Zajedno su učestvovali u finalu 1998. godine u Francuskoj, gde je Brazil poražen od domaće selekcije (3:0).
*** Franc Bekenbauer
Čovek koji je otkrio poziciju libera, popularni „Kajzer Franc“, ušao je u istoriju Svetskog prvenstva, tako što je nakon povrede ramena ostao na terenu sa bandažom u „utakmici veka“ protiv Italije u polufinalu 1970. godine. Italija je taj meč dobila sa 4:3 posle produžetka. Bekenbauer je trofej podigao četiri godine kasnije na domaćem terenu, kada je Zapadna Nemačka u finalu slavila protiv Krojfove (Johan) Holandije sa 2:1.
*** Fabio Kanavaro
Prototip italijanskog odbrambenog igrača, odlično postavljen, uvek potpuno koncentrisan i po potrebi malo „bezobrazan“. Kanavaro je bio kapiten selekcije Italije, koja je 2006. godine posle penala savladala Francusku i postala svetski prvak u Nemačkoj.
*** Zinedin Zidan
Zidan u istoriji svetskih prvenstava deli dva rekorda. Prvi je po broju golova u finalu – tri. Dva puta je glavom postigao golove u finalu 1998. godine, a strelac je bio i 2006. godine u porazu svog tima od Italije. On je tada postigao vodeći gol za Francusku, nakon što je sa penala izveo popularnu „Panenku“.
Po tri gola u finalu postigli su i Džef Herst (Engleska) i brazilski igrači Vava i Pele.
Zidan sa dva crvena kartona na dva različita Svetska prvenstva deli prvo mesto sa Kameruncem Rigoberom Songom. Popularni „Zizu“ je isključen 1998. godine u meču grupne faze protiv Saudijske Arabije, da bi osam godina kasnije u finalu protiv Italije, njegovom poslednjem meču za reprezentaciju, dobio crveni karton nakon što je glavom u grudi udario Marka Materacija.
Incident se dogodio u drugom produžetku, a Italija je taj meč dobila posle boljeg izvodjenja jedanaesteraca (1:1, 5:3).
*** Andres Inijesta
Ovaj ofanzivni vezni igrač je uzdigao jednostavnost u fudbalu do umetničkog nivoa sa Barselonom. On je simbol čuvenog sistema dodavanja „tika-taka“, koji je doveo Španiju do tri titule zaredom u periodu od 2008. do 2012. godine (dva Evropska prvenstva i jedno Svetsko prvenstvo).
Inijesta je bio strelac pobedničkog gola u finalu Svetskog prvenstva 2010. godine protiv Holandije, a pogodak je postigao u završnici drugog produžetka. Gol je posvetio svom prijatelju Daniju Harkeu, bivšem kapitenu Espanjola koji je iznenada preminuo 2009.
*** Dijego Maradona
Niko svojim talentom i ličnošću nije obeležio Svetsko prvenstvo više od Dijega, 1986. godine. Na vrhuncu svoje karijere vodio je Argentinu do titule u Meksiku 1986, nakon pobede u finalu nad Zapadnom Nemačkom (3:2).
U istoriju ulazi i po tome što je u razmaku od četiri minuta postigao najružniji i najlepši gol na Svetskom prvenstvu. U Meksiku je u četvrtfinalu protiv Engleske prvo postigao gol poznat pod nazivom „Božja ruka“, da bi u 55. minutu posle odličnog „slaloma“ kroz englesku odbranu povećao rezultat. Argentina je taj meč dobila sa 2:1.
Četiri godine kasnije Maradona je bio deo tima koji je u Italiji poražen u finalu od Zapadne Nemačke (1:0).
*** Pele
Popularni „Kralj“ je jedini igrač koji je tri puta osvajao Svetsko prvenstvo. Prvi put je osvojio takmičenje 1958, kada je imao samo 17 godina. Četiri godine posle bio je deo tima koji je odbranio titulu, uprkos povredi. Napadačkim „bravurama“ doneo je Brazilu titulu i 1970. u Meksiku i može se legitimno smatrati najboljim fudbalerom svih vremena.
*** Miroslav Kloze
Kloze možda nije najbolji napadač u istoriji svetskih prvenstava, ali jeste najbolji strelac sa 16 postignutih golova u periodu od 2002. do 2014. godine. Na Svetskom prvenstvu u Brazilu došao je do titule svetskog prvaka, a u polufinalu protiv Brazila (7:1), postigao je rekordni 16. gol, dok je iza njega ostao Ronaldo sa golom manje.
*** Ronaldo
Već sa 17 godina bio je deo selekcije Brazila na Svetskom prvenstvu u Sjedinjenim Američkim Državama 1994. godine, ali nije ulazio u igru. Četiri godine kasnije Ronaldo je vodio Brazil do finala, ali je zbog misteriozne bolesti bio sprečen da u finalu pokaže svoju najbolju igru.
To mu je dalo dodatni motiv, pa je 2002. godine bio najbolji strelac Svetskog prvenstva, a u finalu protiv Nemačke (2:0), postigao je oba gola za Brazil.
