Sezona prikupljanja lešnika je počela. U Kolubarskom okrugu površine pod lešnikom nisu velike, prema proceni Poljoprivredne stručne službe približno 180 hektara. Jednu od najvećih plantaža u Divcima kod Valjeva ima porodica Gajić iz Beograda, kojoj je gajenje lešnika dodatni posao.
Radmila i Miodrag Gajić iz Beograda lešnik su počeli da gaje pre 9 godina u Divcima nadomak Valjeva. Bave se vizuelnim medijima, pa su poželeli da im dodatni posao bude vezan za prirodu. Na Miodragovoj očevini 3 sorte lešnika zasadili su na 3, 4 hektara.
„Naši lešnici nemaju ostatke pesticida. Pa smo analizirali vodu kojom zalivamo naše lešnike, voda je pijaća, čista, potpuno iz izvora. Onda se trudimo da to navodnjavanje bude kontrolisano, po merenju, znači, ne da hoće, da uštedimo vodu koliko god, bez obzira što je to naš izvor. Dosta smo naučili oko svega toga i sad smo napravili dva neka naša nova krema, koji su naše recepture“, navodi Miodrag Gajić, iz Beograda.
Sadnice su nabavili u Italiji od poznatog giganta u konditorskoj industriji. Zasad još nije u punom rodu, ali od prošle godine lešnik ne izvoze u Italiju, jer je sazrela ideja da domaćim proizvodima zaokruže proces.
Radmila Gajić, iz Beograda kaže da sve rade sami. Dodaje: „I nema načina da se ukalkuliše prvih 7-8 godina ništa. Znači, gubitak je. Tek sad lagano kreće. Zbog niske otkupne cene smo odlučili da sami proizvodimo lešnik puter i to prodajemo kao naš proizvod preko Grupe malih proizvođača hrane u Srbiji.
Gajići su posvećeni poslu i nameravaju da prošire, kako ga oni zovu, „lešnikovac“.
„Svake godine iznenadi. Gledanje tih mladih listića. Onda kada lešnik kreće, to je prelepo“, ističe Radmila.
S obzirom na to da gajenje lešnika zahteva intenzivan rad, u Kolubarskom okrugu pod ovom kulturom je, prema podacima valjevske Poljoprivredne stručne službe, između 150 i 180 hektara, od toga je polovina na području Valjeva.
